Beleggingsfondsen zijn een populaire manier voor beleggers om hun vermogen te diversifiëren zonder individuele aandelen te hoeven selecteren. Twee veelvoorkomende soorten beleggingsfondsen zijn closed-end funds (CEF’s) en open-end funds. Hoewel ze beide bedoeld zijn om beleggers toegang te geven tot een breed scala aan beleggingen, verschillen ze in hun structuur, werking en hoe beleggers erin kunnen handelen. Hieronder bespreken we de belangrijkste verschillen tussen deze twee soorten fondsen.
1. Structuur van het Fonds
Closed-End Fund:
Een closed-end fund geeft bij de lancering een vast aantal aandelen uit via een beursintroductie (IPO). Na de IPO worden er geen nieuwe aandelen uitgegeven of ingetrokken. De aandelen worden vervolgens verhandeld op de beurs, zoals aandelen van een bedrijf. Dit betekent dat beleggers aandelen kunnen kopen en verkopen op de open markt, maar het fonds zelf creëert of verwijdert geen aandelen meer.
Open-End Fund:
Een open-end fund geeft continu nieuwe aandelen uit en kan ook bestaande aandelen intrekken wanneer beleggers willen kopen of verkopen. De prijs van deze aandelen is altijd gebaseerd op de Net Asset Value (NAV) van de activa in het fonds. Beleggers kopen en verkopen rechtstreeks bij het fonds tegen de actuele NAV, wat verschilt van hoe een closed-end fund werkt.
2. Handel en Prijsbepaling
Closed-End Fund:
Aandelen van een closed-end fund worden verhandeld op de beurs tegen marktprijzen die fluctueren gedurende de handelsdag. Deze marktprijs kan hoger (premium) of lager (discount) zijn dan de NAV van het fonds, afhankelijk van vraag en aanbod op de beurs. Dit betekent dat de aandelen van een closed-end fund niet altijd tegen hun werkelijke waarde worden verhandeld.
Open-End Fund:
Aandelen van een open-end fund worden dagelijks gewaardeerd tegen hun NAV, die aan het einde van elke handelsdag wordt berekend. Beleggers kopen of verkopen hun aandelen altijd tegen deze NAV, zonder afwijkingen op basis van marktwerking.
3. Aantal Aandelen
Closed-End Fund:
Een closed-end fund heeft een vast aantal aandelen dat wordt verhandeld op de beurs. Dit aantal verandert niet na de IPO, wat betekent dat het fonds beperkt is tot de oorspronkelijke uitgifte van aandelen, ongeacht de vraag op de markt.
Open-End Fund:
Een open-end fund heeft een variabel aantal aandelen. Wanneer beleggers nieuw kapitaal inleggen, creëert het fonds nieuwe aandelen. Omgekeerd, wanneer beleggers hun geld uit het fonds halen, trekt het fonds deze aandelen in. Dit zorgt voor een flexibele structuur die zich aanpast aan de vraag van beleggers.
4. Koersvorming
Closed-End Fund:
De prijs van een closed-end fund wordt beïnvloed door marktwerking, zoals het sentiment van beleggers, vraag en aanbod, en andere marktfactoren. Hierdoor kan de prijs fluctueren, zelfs als de onderliggende activa van het fonds stabiel zijn. Dit leidt er vaak toe dat een closed-end fund verhandeld wordt tegen een discount (lager dan de NAV) of premium (hoger dan de NAV).
Open-End Fund:
Bij open-end funds is de prijs van aandelen altijd gelijk aan de Net Asset Value (NAV) van de activa in het fonds. Dit betekent dat er geen verschil is tussen de marktprijs en de NAV, omdat beleggers rechtstreeks bij het fonds kunnen kopen of verkopen tegen deze waarde.
5. Gebruik van leverage
Closed-End Fund:
Veel closed-end funds maken gebruik van leverage (hefboomwerking) om hun rendement te vergroten. Dit betekent dat het fonds geld leent om extra activa te kopen, wat de potentiële winst kan verhogen. Echter, dit verhoogt ook het risico, vooral als de markt tegenvalt.
Open-End Fund:
Open-end funds maken zelden gebruik van leverage. Ze beleggen meestal alleen het kapitaal dat door beleggers wordt ingebracht, waardoor ze minder risicovol zijn, maar mogelijk ook minder rendement bieden tijdens markten met een opwaartse trend.
6. Liquiditeit
Closed-End Fund:
De liquiditeit van een closed-end fund hangt af van de verhandelbaarheid op de beurs. Hoewel ze doorgaans vrij liquide zijn, kunnen sommige closed-end funds, vooral die gericht op nichemarkten of minder verhandelde activa, lagere handelsvolumes hebben, wat de liquiditeit kan beperken.
Open-End Fund:
Open-end funds bieden een hoge liquiditeit, aangezien beleggers op elk moment aandelen kunnen kopen of verkopen bij het fonds zelf tegen de NAV. Dit maakt ze aantrekkelijk voor beleggers die snelle toegang tot hun geld willen.
7. Dividend- en Inkomensuitkeringen
Closed-End Fund:
Closed-end funds keren vaak regelmatig dividenden uit, vooral als ze gericht zijn op inkomensgenererende activa zoals obligaties of aandelen met hoge dividenden. Deze uitkeringen kunnen aantrekkelijk zijn voor beleggers die op zoek zijn naar een stabiele inkomstenstroom.
Open-End Fund:
Open-end funds kunnen ook dividenden en andere inkomsten uitkeren, maar deze zijn vaak afhankelijk van het type activa waarin het fonds belegt. Beleggers kunnen ervoor kiezen om de inkomsten te herbeleggen of uit te laten keren.
8. Beheerskosten
Closed-End Fund:
Closed-end funds hebben doorgaans iets hogere beheerskosten, vooral als ze gebruik maken van leverage of gespecialiseerde beleggingsstrategieën. Deze kosten worden betaald uit het fondsvermogen en kunnen het totale rendement verminderen.
Open-End Fund:
Open-end funds hebben doorgaans lagere beheerskosten, vooral bij passieve fondsen zoals indexfondsen. Actief beheerde open-end funds hebben hogere kosten, maar deze zijn vaak nog steeds lager dan die van closed-end funds met complexe strategieën.
Conclusie
Closed-end funds en open-end funds bieden beide toegang tot gediversifieerde beleggingsstrategieën, maar ze verschillen aanzienlijk in hun structuur, handel, en prijsbepaling. Closed-end funds bieden mogelijk kansen om aandelen tegen een discount te kopen en kunnen hogere rendementen bieden door het gebruik van leverage. Aan de andere kant bieden open-end funds een flexibelere structuur, met altijd beschikbare aandelen tegen de actuele NAV en minder risico door het ontbreken van leverage.
